در نشست کانون عکس اصفهان با آرمان استپانیان چه گذشت؟
ریاضت هنرمندانه!
نادر حیدری/گروه گزارش کانون عکس اصفهان
در ادامه سلسله نشست‌های تخصصی کانون عکس اصفهان که با حضور اساتید برجسته کشور برگزار می‌گردد، کانون چهارشنبه این هفته نشست خود را با حضور آرمان استپاینان برگزار کرد. در ابتدای برنامه این هنرمند به معرفی اجمالی و سوابق هنری خودپرداخت و از استقبال بسیار خوب و کم‌نظیر اعضا از نشست فوق ابراز رضایت نمود. در ادامه این نشست با پرداختن به موضوع عکس چیست؟ و جایگاه عکاسی در هنر معاصر ادامه یافت و این استاد عکاسی؛ عکاسی را هنر قرن بیست و یکم نامید و تأکید نمودن عکس جایگاه خود را در آینده پیدا خواهد کرد و بر روی این قضیه که عکس را حتماً چاپ کنید تاکید و گفتند:«به‌هیچ‌وجه عکس‌ها را پاک نکنید. چراکه عکس‌های به دید ما عادی، بخشی از تاریخ ما خواهند شد و ذخیره‌ای برای آیندگان هستند.» استپانیان در ادامه‌ی تعریف و نگاه خود به عکاسی گفت: «لحظه نگاری نمی‌کنم، صحبت من عکاسی مستند نیست، من استیج فوتوگرافی می‌کنم، در حقیقت حسی درون من ایجاد می‌شود که می‌تواند از هر منبع بیرونی چون شعر، ادبیات، …باشد، من این حس را تبدیل به‌عکس می‌کنم.»
اما بخش محوری جلسه به بررسی و تماشای مجموعه عکس‌های آرمان استپانیان اختصاص یافت. مجموعه‌ها بر طبق سال ثبت، نمایش داده شد و در هنگام نمایش هر مجموعه درباره‌ی انگیزه و چگونگی شروع مجموعه و روند عملی کار و بازتاب آثار در دنیای عکاسی توضیحات کاملی داده شد و پس از هر مجموعه به سؤالات اعضا پاسخ داده شد.
استپانیان در پاسخ به سؤالات حاضران در سالن در خصوص نحوه رسیدن به موفقیت در هنر، بر ضرورت ریاضت در هنر تأکید نمود و گفت: «برای عکاسی از سنگ‌قبرهای قبرستان سرآسیاب به مدت یک سال و نیم، هفته‌ای سه روزبه قبرستان رفتم و از صبح تا ظهر عکاسی می‌کردم.» استپانیان ادامه داد: «اندیشه‌ها و ایده‌های ذهنی خود را یادداشت کنید تا در آینده که قدرت و امکانات موردنیاز شما افزایش یافت، اجرا کنید.»
تماشای آثار استپانیان گویای تسلط و علاقه‌ی وافر او به تاریخ هنر است، او با بازسازی تعدادی از نقاشی‌های امپرسیونیست‌ها و پست امپرسیونیست‌ها بر روی رابطه هنرمند و مدل تمرکز می‌کند. بازسازی مجسمه‌ی اندیشمند رودن و جاکومتی، مینیاتورهای ایرانی و بسیاری از آثار مهم هنری گواهی بر تسلط و تمرکز بی‌بدیل این استاد بر سیر تاریخی هنر است. او برای آماده‌سازی همه‌ی عناصر موجود در عکس زمان و انرژی زیادی اختصاص می‌دهد. عشق به هنر در آثار و گفتار استپانیان موج می‌زند و اشاره می‌کند که بالاتر از هنر برای آرتیست وجود ندارد و تنها هنر و هنرمند قابلیت تأثیر گذاری بر روح انسان را دارد. علاقه و استفاده مناسب استپانیان از محیط پیرامونی (محله، همسایه‌ها و اعضای خانواده) در خلق اثر نکته‌ای قابل‌تأمل برای حاضرین در جلسه بود. استفاده و به‌کارگیری از ظرفیت‌های شعر و ادبیات و سایر هنرها در خلق عکس موجب به وجود آمدن آثار زیبایی با به‌کارگیری اشعار شاملو و سپهری گشته است. نگاه تیزبین به جامعه و اتفاقات پیرامونی در شکل‌گیری مجموعه‌های چراغانی جرم، چراغانی مجرم و اشرافیت جدید کاملاً مشهود است.
آنتن‌های ماهواره، همسایه کبوترباز و نوازندگان دوره‌گرد، حتی صدای زنگ و گفت‌وگویی در پس در؛ همگی برای ایجاد هسته‌ی اولیه خلق یک اثر کافی است، اما نیازمند پرداخت اصولی و نوشتن طرح کار، حتی طراحی اجزا تصویر بر روی کاغذ و نهایتاً اجرای کار است.
در پایان باید اضافه کرد آنچه هنرمندان بزرگی چون استپانیان را شاخص می‌کند وجود جهان‌بینی خاص هنرمند، پشتوانه‌ی مطالعاتی، تمرکز و عشق پرشور آن‌ها و در یک‌کلام ریاضت درراه هنر است.