عکاسی و اتفاق با حضور مرتضی اکبری

عکاسی و اتفاق با حضور مرتضی اکبری

عکاسی و اتفاق با حضور مرتضی اکبری کانون عکس اصفهان

مرتضی اکبری مهمان این هفته کانون عکس اصفهان
«عکاسی و اتفاق»
در سلسله نشست‌های تخصصی کانون عکس اصفهان با حضور عکاسان ؛ این هفته کانون  نشست خود  را با مرتضی اکبری  با عنوان « عکاسی و اتفاق» برگزار می‌کند.
مرتضی اکبری در ۱۶ سالگی از انقلاب و تحولات آن عکاسی کرده است.۳۸ سال از آن روزگار می گذرد و اکبری در این ۴ دهه به ثبت بخش های مهمی از اتفاقات و زندگی مردم در ایران،افغانستان ،لبنان،سوریه و …پرداخته است.و نمایشگاه های انفرادی مختلفی را در موزه هنرهای معاصر،خانه هنرمندان،خانه عکاسان…به نمایش گذاشته است.اکبری در مورد آثار و
عکس های انقلابش که به تازگی در موزه هنرهای معاصر دایر شده است می گوید:« پدر و مادرم هر دو عکاس بودند. آنها عکس آتلیه ای و پرسنلی می گرفتند. زمانی که بیماری «وبا» به ایران وارد شد و همه باید کارت بهداشت می گرفتند، مادرم عکاسی را از پدرم آموخت و به پدرم و به بخشی از تاریخ عکاسی پرتره نگاری  در  این شهر کمک کرد. من هم در همان خانواده بزرگ شدم. خودم عکاسی را در آتلیه آغاز کردم، اما بعد که بحث انقلاب شد، اولین عکسهایم را با موضوعات اجتماعی گرفتم و در دوران انقلاب و دفاع مقدس بهطورجدی وارد دنیای حرفه ای عکاسی شدم. شانزده سال داشتم که انقلاب شد و در همان سن و سال  دوربین به دست گرفتم. فکر می کنم بحث انقلاب به قدری گیرایی داشت که من را وادار به عکس گرفتن کرد. در همان دوران شخصی از یزد تعدادی نگاتیو سیزده در هجده از عکس های حضرت امام (ره) را برای ما آورد و با توجه به اینکه  در آن زمان دستگاه آگراندیسمان بود، (اما دستگاه چاپ هم خیلی ساده تر بود) یک قوطی بزرگ که یک لامپ قرمز و یک لامپ سفید داشت. ساختن این دستگاه خیلی راحت بود و چاپ عکس با آن خیلی راحت تر. ما برای کسانی که در کارهای انقلاب فعالیت داشتند، دستگاه چاپ درست می کردیم. فکر می کنم ،خودم حدود ده تا پانزده عدد دستگاه چاپ درست کردم. به این ترتیب عکس های سیزده در هجده و ده در پانزده از امام  را به مردم می دادیم و به یکباره   کار تخصصی من ساختن دستگاه چاپ شد.در آن هنگام  داروی ظهور و ثبوت و کاغذ چاپ را هم راحت تر تهیه می کردیم.به خاطر می آورم زمانی در خانه خودمان دویست عدد از عکس امام (ره) را چاپ و روی فرش پهن کردیم تا خشک شود، کمی که خشک می شد جمع می کردیم و جایی می گذاشتیم که لوله نشود. همان روز برادرم  را در تظاهرات دستگیر کردند  و مجبور شدم عکس ها را در باغچه خاک کنم.من با عکس، همان لحظه همه چیز را می گفتم  و در ادامه آن گفته ها و آن دیده های تصویری مرا به فکر فرومی‌برد؛ انقلاب، شهدا و کسانی که امروز دوران سخت جانبازی را می گذرانند مصداق این تفکر هستند و همین است که  من با عکس های انقلاب و دفاع مقدس راز و نیاز می کنم.البته جلوه های انقلاب به طور ناخودآگاه من و دوربینم را به صحنه ها برد، تا نسبت به تاریخ وطنم حساس باشم و عکس های صادقانه حاضر محصول کار آن دوران تاریخی  است. در آن سن و حتی در سال‌های بعدش هیچ‌گاه عکس را برای نمایشگاه و کتابی ثبت نمی‌کردم و به دنبال دیده شدن خودم به این نحو اصلا نبودم و  تنها به دنبال ثبت واقعی اتفاقات بودم. در دهه هشتاد آرشیوبندی نگاتیو آثارم برایم جدی شد و این حرکت همانند ثبت عکس‌ها طاقت‌فرسا و سخت بود. آنچه مشاهده می‌کنید عکس‌های انقلابی مردم یک شهر تاریخی است از عکاسی که تنها ۱۶ سال داشت .«

این برنامه چهارشنبه ٢٠ بهمن ماه ١٣٩۵ در نگارستان امام خمینی واقع در میدان فیض ، ساعت:١۵ تا ١٨ برگزار می شود.

ثبت نام در این برنامه الزامى است.

برای ثبت نام عدد ۱ را به شماره ٠٩١٣۵۴۶٧۶۴۶ بفرستید.

شرکت در این برنامه برای اعضای کانون رایگان است.