دریاچه ارومیه، زاینده رود من است

دریاچه ارومیه، زاینده رود من است

دریاچه ارومیه، زاینده رود من است کانون عکس اصفهان

عاطفه مهوری/گروه تحریریه سایت کانون عکس انجمن سینمای جوانان اصفهان:از جلوی موزه هنرهای معاصر رد می‌شدم، مهر بود، دوشنبه، پوستری دیدم حرفه‌ای به رنگ خاکستری، توجهم را جلب کرد، جلو رفتم نوشته بود دریا خندید در دوردست، عکس‌های رومین محتشم.وارد موزه شدم گالری‌ها در حال ترمیم و مرمت بودند از هر گالری صدای تعمیرات به گوش می‌رسید، تابلوی گالری شماره ۳ را دیدم.وارد که شدم انگار رسیدن به تکه از آرامش بود در خلال آن صداهای مرمت و ویرانی …گالری آرام بود و سفید. در هر گوشه‌ای فردی ایستاده بود وبا تأمل تماشاگر نگاه‌های محتشم بود، عکس‌هایی از دریاچه ارومیه، نگاه‌هایی ژرف.من به آغوش مادری رفته بودم که به مرگ خودش واقف بود و می‌خواست در واپسین لحظات خود سرشارترین مهرورزی را به فرزندان خود کند (اقتباس از متن بیانیه نمایشگاه).جنس غمش آشنا بود با دیدن هر قاب، زاینده رودمان را مجسم می‌کردم زنی که با مشکلات مشابه این مادر خسته سال هاست دست و پنجه نرم می‌کند. به آدم‌های داخل عکس‌ها نگاه کردم با چشمانم به آن‌ها می‌گفتم درکتان می کنم.هم حالتان را و هم تنهاییتان را. دردمان مشترک است، دریاچه ارومیه زاینده رود من است. مرغانی که در نمک جا ماندند مثل پرستوهای ما که کودکانمان به شیطنت در آب برای آن ها پفک می‌ریختند ، دارند فراموش می‌شوند.ما هم منتظر خبری خوشیم مثل زنی که در کنار کادر یکی از عکس‌های محتشم منتظر همسرش است تا از دریاچه برگردد.تا رسیدم به کشف ترکیب‌ها، همه‌اش نکته بود، نمایشگاهی بود به‌سان کارگاه انتقال تجربه.نقطه‌ها، خط‌ها، سطح‌ها، بافت‌ها، تنالیته ها، کنتراست‌ها و تقسیم‌بندی‌ها، همه درس‌های اصلی مبانی هنرهای تجسمی بود که در آثار محتشم به درک بهتر و عینی‌تری از آن می‌رسیم.نکاتی که قبل از یادگیری هر تکنیک و اجرایی در هنر باید به‌خوبی به آن واقف باشیم و فرقی نمی‌کند از چه رشته‌ای برای بیانمان استفاده می‌کنیم . اصل در نگاه‌های محتشم تفکر بود، حال ِ معاصر تصویر کردن بود و بعد می‌رفت سراغ بقیه چیزها.این آثار نمودی از هنر معاصر است که می‌گوید تفکر، برداشت از زندگی و جهان هستی و بیان احساس، چراکه هنر بیان است حالا با هر ابزاری که تو می‌خواهی به تصویر بکشی. در ادامه با ترکیب‌های منجسمش به کمک انعکاس شیشهٔ قاب‌ها ترکیب‌های جدیدی ایجاد کردم. تأسف و همدردیم را با فرزندان دریاچه ارومیه، انداختم در قاب عکس‌ها به‌عنوان زنی که با همین درد در کنار زاینده روده سال‌ها زیسته است و مشقم را با سپاس هدیه کردم به رومین محتشم.

[vc_gallery type=”image_grid” images=”351880,351888,351881,351886,351879,351885,351883,351884,351882″ column_number=”4″ grayscale=”no” hover_icon=”magnifier” images_space=”gallery_with_space”]