گروه تحریریه سایت کانون عکس انجمن سینمای جوانان اصفهان:ما عکاس هستیم و درآن شکی نیست.در تاریخ هنر هم عکاسی را پایه سینما می‌دانند و در آن هم شکی نیست اما اینکه سینما به عنوان فرزند ناخلف عکاسی ویژگی‌های مختلفی را از سر گذرانده جای بحث‌های بسیاری است.در ادامه با هم نگاهی داریم به فیلم‌هایی که در تاریخ سینما بسیار بسیار درآن متفاوت بودن را از امتیاز صریح عکاسی بهره برده‌اند.حال این متفاوت بودن یا در موضوع است و یا در شرایط تصویری آن فیلم.
****پنجره عقبی (۱۹۵۴) Rear Window
فیلمی سینمایی در ژانر معمایی و دلهره‌آور به کارگردانی آلفرد هیچکاک محصول سال ۱۹۵۴ است.
خلاصه داستان :یک عکاس مطرح خبری به علت تصادف، هنگام عکس برداری در مسابقه‌ی اتومبیل رانی در صندلی چرخ دار است. او به دلیل بی‌کاری وقت خود را به نگاه کردن از پنجره‌ی خانه‌اش به ساکنان آپارتمان‌های رو به حیاط می‌گذراند. در ساختمان‌های روبرو آدم‌هایی متفاوت زندگی می‌کنند.
**** آگراندیسمان/ بلو-آپ (۱۹۶۶) Blowup
ازدهمین فیلم میکل‌آنجلو آنتونیونی است که بر پایهٔ داستان کوتاهی از خولیو کورتاسار ساخته شد. آنتونیونی در این فیلم به گرایش‌های آوانگارد هنری در دهه ۶۰ می‌پردازد و تفکرات هنری این دوره را از منظری دیگر به نمایش می‌گذارد. آگراندیسمان اولین فیلم انگلیسی‌زبان آنتونیونی بود.
خلاصه داستان : توماس (دیوید همینگز) عکاس جوان و نسبتاً مرفهی است که بیشتر اوقات اش به عکاسی مد می‌گذرد. روزی به شکل مخفیانه در پارک از زن و مردی عکس می‌گیرد. وقتی زن (ونسا رد گریو) او را دنبال می‌کند و می‌خواهد نگاتیو را به او پس بدهد، تاماس خودداری می‌کند. زن به آتلیه او می‌آید و باز هم نگاتیو را طلب می‌کند. اما تاماس حلقه فیلم دیگری را به او می‌دهد. تاماس عکس‌ها را در آتلیه‌اش چاپ می‌کند و آنجا متوجه می‌شود در پسزمینه تصویر زن و مرد، جسدی افتاده است. به پارک برمی گردد و جسد را آنجا می‌بیند. اما می‌گریزد. وقتی به آتلیه‌اش برمی گردد همه عکس‌ها ناپدید شده‌اند. پس از شرکت در یک مهمانی، فردا صبح باز به پارک برمی گردد. اما جسد ناپدید شده است. در این لحظه گروهی جوان که پانتومیم کار می‌کنند در زمین تنیس پارک به شکل پانتومیم تنیس بازی می‌کنند. وقتی توپ خیالی آنها از زمین خارج می‌شود، تاماس توپ را به آنها برمی گرداند.
**** عکاس جنگ (۲۰۰۱) War Photographer
یک فیلم مستند به کارگردانی کریستین فری که درباره عکاس مناطق جنگی «جیمز نچوی» است که بعنوان یکی از بزرگترین عکاسان جنگ تاریخ شناخته می‌شود.
این فیلم در سال ۲۰۰۲ نامزد بهترین فیلم مستندجایزه اسکار ، در ۲۰۰۴ جایزه امی و شانزده جایزهٔ دیگر شد اما فقط توانست در سال ۲۰۰۳ برندهٔ جایزه پی‌بادی شود.
*** شهر خدا (۲۰۰۲) City of God
خلاصه داستان : شهر خدا فیلمی برزیل است که داستان تبهکاران شهری فقیر و نکبت زده درحومه ریودوژانیروی برزیل است این فیلم داستان این تبهکاران را بر اساس یک داستان واقعی از دهه ۱۹۶۰ تا دهه ۱۹۸۰ دنبال می‌کند دو گروه تبهکاری که یکی به رهبری «لیتل دیدز» و دیگری به رهبری «کاروت» هستند، می‌خواهند همدیگر را از دور خارج کنند تا توزیع مواد مخدر شهر را به تنهایی در دست بگیرند. ماه‌ها جنگ‌های خونین بین آنها ادامه دارد. سرانجام به دلیل اینکه «لیتل دیدز» پول قاچاقچی اسلحه را نمی‌دهد، پلیس دو گروه را محاصره می‌کند و برخی را می‌کشد و عده‌ای را دستگیر می‌کند. در این میان پسر جوانی به نام «راکت» که از صحنه‌های درگیری دو گروه عکس‌های خبری تهیه می‌کند، به شهرت و تمکن مالی می‌رسد.
***مزارع کشتار (۱۹۸۴) THE KILLING FIELDS
خلاصه داستان :گزارشگر نیویورک تایمز و فتوژورنالیست او که اصالتاً کامبوجیست در خلال سال های ۱۹۷۵ و همزمان با عقب نشینی آمریکا از ویتنام دست به تهیه گزارش در کشور همجوار ویتنام،کامبوج می‌زنند اما پیروزی خمرهای سرخ بر دولت وقت باعث بوجود آمدن مشکلاتی اساسی برای این دو ژورنالیست می‌شود.
*** پیدا کردن ویویان مایر (۲۰۱۳) Finding Vivian Maier
خلاصه داستان : فیلم با داستان کشف اتفاقی آثار ویوین مایر در یک حراجی شروع می‌شود. جان مألوف کارگردان این فیلم، همان کسی است که جعبه نگاتیوهای مایر را به قیمت حدود ۳۸۰دلار خرید . در فیلم می‌بینیم که چگونه مألوف توجهش به عکس‌ها جلب شد و سپس با انتشار برخی از عکس‌ها در فلیکر، و دریافت نظرات دیگران، نسبت به عکس‌ها مطمئن‌تر شد. فیلم نشان می‌دهد که مألوف چگونه به دنبال سرنخ‌های بیشتر از این فرد می‌گردد و چگونه به آثار دیگر او و سایر وسایل شخصی او دست پیدا می‌کند. در ادامه، مألوف با افرادی مصاحبه می‌کند که در گذشته ویوین مایر را می‌شناختند. با توجه به شغل ویوین مایر، اکثر این افراد، کسانی بودند که ویوین پرستاری آنها را در طفولیت بر عهده داشت یا والدینی که ویوین را استخدام کرده‌بودند.
*** چهره خنده دار (۱۹۵۷) Funny Face
یک فیلم موزیکال در سبک کمدی رمانتیک به کارگردانی استنلی دانن است که در سال ۱۹۵۷ منتشر شد
خلاصه داستان : «جو استاکتن» دختر روشنفکری است که در یک کتاب فروشی در گرینویچ ویلیج کار می‌کند و دنیای مد را حقیر می‌داند . اما بعد به انگیزه‌ی ملاقات با فیلسوفی اگزیستانسیالیست به نام «امیل فلوستر» در پاریس ، حاضر می‌شود مدل یک مجله‌ی مد می‌شود.
***بیل کانینگهام نیویورک (۲۰۱۰) Bill Cunningham New York
خلاصه داستان : بیل کانینگهام عکاس مشهور نیویورکی است. بیل مردی است که ۸۰سال از عمرش میگزرد و حدود ۵۵سال از عمر خود را صرف روزنامه نگاری و عکاسی در مجله معروف نیویورک تایمز کرده است. او مقاله‌ای معروف به نام سبک لباس پوشیدن مردم شهر در این روزنامه پر تیراژ دارد.
*** هانری کارتیه برسون: هیجان زدگی چشم (۲۰۰۳) Henri Cartier-Bresson: The Impassioned Eye
مستندی در مورد زندگی «هانری کارتیر» بین سال‌های ۱۹۰۸ تا ۲۰۰۴. هانری کارتیه برسون، یکی از بزرگترین عکاس‌های زمان، یک مرد خجالتی بود که عکاسی لحظه‌ای (snap shooting) را به‌عنوان یک هنر امروزی و کلاس‌بندی شده معرفی کرد. توانایی منحصربه‌فردش در ثبت “لحظه قطعی” (the decisive moment)، چشم دقیقش برای طراحی صحنه، شیوه منحصربه‌فرد کارش و بیان ادبی‌اش در تئوری و عملی عکاسی٬ وی را به‌عنوان یک شخص افسانه‌ای در میان فتوژورنالیست های هم‌دوره‌اش مطرح کرد.
*** عکس یک ساعته (۲۰۰۲) One Hour Photo
فیلمی آمریکایی در ژانر تریلر روانشناسانه محصول سال ۲۰۰۲ است.
خلاصه ی داستان: سیمور پریش، مردی ست در آستانه ی میانسالی که در لابراتوار عکاسی، مشغول به کار است. کار او ظاهر کردن انواع و اقسام عکس هاست و این کار را هم به بهترین شکل ممکن انجام می دهد. او مردی ست گوشه گیر و تنها که شخصیتِ خجالتی ای هم دارد اما در عین حال عاشقِ یکی از مشتریانش می شود که برای ظاهر کردنِ عکس های خانوادگی اش، همیشه پیش او می آید. او زنی ست به نام نینا که ظاهراً زندگی خوبی دارد …
